Świerk biały ‚Conica’ – Picea glauca ‚Conica’

Popularna odmiana świerka białego, karłowa forma o regularnym, stożkowatym i gęstym pokroju. Rocznie przyrasta do 9cm, po 10 latach uprawy ma około 1m wysokości. Może osiągnąć po 30 latach 3,5m wysokości i 1,5m średnicy. Bywa, iż dwa, a nawet trzy wierzchołki, zlewają się w jeden stożek. Pędy są cienkie, sztywne, u młodych roślin wzniesione, u starszych ułożone poziomo. Drobne, liczne, gęsto upakowane, zakończone wyraźnym, jasnobrązowym pąkiem szczytowym gałązki tworzą jednolitą, nierówną powierzchnię odcinającą dostęp do wnętrza krzewu. Igły są jasnozielone, cienkie, miękkie, delikatnie kłujące o długości 1-1,5cm. Odmiana daje dwa soczyście zielone przyrosty – wiosenny w maju i letni w czerwcu lub na przełomie lipca. Nie zawiązuje szyszek. Roślina łatwa w uprawie i polecana do sadzenia na stanowiskach słonecznych i na stale wilgotnych, przepuszczalnych, lekko kwaśnych, zasobnych w składniki pokarmowe glebach. Pomimo odporności na mróz, zaleca się w bezśnieżne zimy osłanianie krzewów od strony południowej, w celu zabezpieczenia igieł przed wysychaniem w mroźne, słoneczne dni. Odmiana ma szerokie zastosowanie, zarówno w małych ogrodach przydomowych, alpinariach, wzdłuż podjazdów lub ścieżek, jak i w parkach osiedlowych i miejskich, jednak z dala od ulic. Doskonale nadaje się do sadzenia i uprawiania w pojemnikach ustawianych w miejscach reprezentacyjnych, może służyć za oryginalną choinkę.


Wysokości | Pojemnik:

  • 30-40 cm | C5
  • 70/+ cm | C15
  • 90/+ cm | C27
  • 100-140 cm | C37

 

Ciekawostka!

CZY WIESZ, ŻE:
Odmiana ta została znaleziona w naturze w 1904 roku w górach Kanady, w okolicach jeziora Laggan, przez Alfreda Rehdera i Johna Georga Jacka

 

Fotorelacja z wybranych realizacji

Zobacz